به گزارش روابط عمومی دفتر نمایندگی ولی فقیه در امور اهل سنت خراسان،‌ مولوی حبیب‌الرحمن مطهری در مراسم نماز جمعه (۶ تیرماه ۹۹) اهل سنت شهر خواف، با تلاوت آیه «وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کَانَ مَسْئُولًا» (اسراء: ۳۸) پیرامون «وفای به عهد» به ایراد سخن پرداخت.

ایشان در مقدمه سخنان خویش اظهار داشت: وفای به عهد، یکی از اوصاف و اخلاق پسندیده‌ای است که خدای متعال آن را ستوده، و پیمان‌شکنان را نکوهش کرده و بدی آنها را در قرآن بیان نموده است.

خداوند متعال در تمجید افرادی که وفای به عهد دارند می‌فرماید: «وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿٨﴾ وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ ﴿٩﴾ أُولَئِکَ هُمُ الْوَارِثُونَ ﴿١٠﴾ الَّذِینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿١١﴾» (مومنون) و آنان که امانتها و پیمان خود را رعایت مى‌کنند، و آنان که بر نمازهایشان مواظبت مى‌نمایند، آنانند که خود وارثانند، همانان که بهشت را به ارث مى‌برند و در آنجا جاودان مى‌مانند.

خداوند متعال در آیه‌ای دیگر، ویژگی صاحبان عقل را این‌چنین بیان می‌فرماید: «إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٩﴾ الَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَلَا یَنقُضُونَ الْمِیثَاقَ ﴿٢٠﴾» (رعد) تنها خردمندانند که عبرت مى‌گیرند؛ همانان که به پیمان خدا وفادارند و عهد [او] را نمى‌شکنند.

خداوند متعال، همچنین در نکوهش پیمان‌شکنان می‌فرماید: «إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّـهِ الَّذِینَ کَفَرُوا فَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿۵۵﴾ الَّذِینَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِی کُلِّ مَرَّهٍ وَهُمْ لَا یَتَّقُونَ ﴿۵۶﴾» (انفال) بى‌تردید، بدترین جنبندگان نزد خدا، کسانى‌اند که کفر ورزیدند و ایمان نمى‌آورند. همانان که از ایشان پیمان گرفتى ولى هر بار پیمان خود را مى‌شکنند و [از خدا] پروا نمى‌دارند.

همچنین خداوند متعال می‌فرماید: «کَذَلِکَ یَطْبَعُ اللَّـهُ عَلَی قُلُوبِ الْکَافِرِینَ ﴿١٠١﴾ وَمَا وَجَدْنَا لِأَکْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ وَإِن وَجَدْنَا أَکْثَرَهُمْ لَفَاسِقِینَ ﴿١٠٢﴾» (اعراف) این چنین خداوند بر دلهای کافران مهر می‌نهد. اکثر این اقوام را بر سر پیمان (و وفای به عهد خود) ندیدیم و بلکه بیشتر آنان را نافرمان و گناهکار یافتیم.

مولوی مطهری در تعریف و انواع «عهد و پیمان» بیان داشت: عهد و پیمان، آن عقد یا قول و قراری‌ست که بین دو طرف یا چند طرف بسته می‌شود. عهد و پیمان چند نوع است؛ اول، عهد و پیمان بنده با خدا، دوم، عهد و پیمان بنده با پیامبر اکرم(ص)، سوم، عهد و پیمان بنده با مردم، که مهمترین عهد، عهد و پیمان بنده با خداست که همان ایمان به الله می‌باشد.

خداوند متعال در مورد پیمان خود با بندگان می‌فرماید: «أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ ﴿۶٠﴾» (یس) ای انسانها! مگر من به شما سفارش ننمودم و امر نکردم که شیطان را پرستش نکنید، چرا که او دشمن آشکار شما است؟

همچنین می‌فرماید: «وَإِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّکُمْ قَالُوا بَلَی» (اعراف: ۱۷۲) و هنگامى را که پروردگارت از پشت فرزندان آدم، ذریه آنان را برگرفت و ایشان را بر خودشان گواه ساخت که آیا پروردگار شما نیستم؟ گفتند: «بله، گواهى دادیم»

مدیر حوزه علمیه احناف خواف در زمینه عهد و پیمان بنده با پیامبر اکرم(ص) خاطرنشان کرد: وقتی شخص به خدا و پیامبر اکرم(ص) ایمان می‌آورد، در حقیقت عهدی است که با آنها بسته است و باید به فرموده‌ها و دستورات خدا و پیامبر اکرم(ص) عامل باشد.

ایشان با استناد به آیات قرآن، در مورد «عهد و پیمان شخص با مردم» تصریح کرد: خداوند متعال می‌فرماید، «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿٢﴾ کَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّـهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿٣﴾» (صف) اى کسانى که ایمان آورده‌اید، چرا چیزى مى‌گویید که انجام نمى‌دهید؟ نزد خدا سخت ناپسند است که چیزى را بگویید و انجام ندهید.

همچنین در آیه‌ای دیگر می‌فرماید: «وَلَا تَکُونُوا کَالَّتِی نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّهٍ أَنکَاثًا تَتَّخِذُونَ أَیْمَانَکُمْ دَخَلًا بَیْنَکُمْ أَن تَکُونَ أُمَّهٌ هِیَ أَرْبَی مِنْ أُمَّهٍ» (نحل: ۹۲) شما (که با پیمان بستن به نام خدا تعهّدی را می‌پذیرید، به عهد خود وفا کنید و) همانند آن زنی نباشید که (به سبب دیوانگی) رشته‌ خود را بعد از تابیدن، از هم باز می‌کرد. شما نباید به خاطر(ملاحظه‌ این و آن و) این که گروهی، جمعیّت‌شان از گروه دیگری بیشتر است، (پیمانها و) سوگندهای خود را (بشکنید و آن را) وسیله‌ خیانت و تقلّب و فساد قرار دهید.

همچنین می‌فرماید: «وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کَانَ مَسْئُولًا» (اسراء: ۳۸) و به عهد و پیمان (خود که با خدا یا مردم بسته‌اید) وفا کنید، چرا که از (شما روز رستاخیز درباره‌) عهد و پیمان پرسیده می‌شود.

پیامبر اکرم (ص) در بیان اهمیت وفای به عهد می‌فرمایند: «لا دین لمن لا عهد له و ایمان لمن لا امانه له» کسی که وفای به عهد و پیمان ندارد، در حقیقت دیندار واقعی نیست، و کسی که امانتدار نباشد، ایمان کامل ندارد.

در حدیثی دیگر، نشانه شخص منافق سه چیز بیان شده است، که یکی از آنها این است که وقتی وعده می‌دهد، خلاف وعده می‌کند.

علما در بیان ویژگی‌های وفای به عهد می‌نویسند: وفای به عهد، از علامت‌های افراد اهل صلاح و دین است. وفای به عهد، نشانه کرامت انسانی است و بزرگی آنها را نشان می‌دهد و از شعبه‌های دین و ایمان است. وفای به عهد، از اخلاق نبوی، و مصداق اصلی صدق و صداقت است. وفای به عهد، ارزش انسانی و اخلاقی جامعه را بالا می‌برد و باعث ازدیاد اعتماد و خوش‌بینی می‌شود.

ایشان افزود: متاسفانه در جامعه‌ای که وفای به عهد و پیمان نباشد، فرقی ندارد که آن عهد و پیمان دینی باشد یا سیاسی، اجتماعی و …؛ میان مردم بدبینی و بی‌اعتمادی ایجاد می‌شود.

مولوی مطهری در بخش دیگر سخنان خویش، ضمن گرامیداشت هفته قوه قضاییه، این هفته را به مسئولین قوه قضاییه تبریک گفت و اظهار داشت: در سال ۱۳۶۰ در چنین ایامی شهید آیت‌الله بهشتی و یاران‌شان به شهادت رسیدند. شهید بهشتی شخصیتی بود که امام راحل(ره) در مورد ایشان می‌فرماید، شهید بهشتی یک ملت بود.

ایشان تاکید کردند: اجرای عدالت، مهمترین رکن در دستگاه قضاست که باید مسئولین محترم با اجرای عدالت، به بهترین صورت عمل نمایند.